Wywiady

  Z wieloma polskimi autorami mam kontakt, dlatego postanowiłem że jeżeli pojawi się taka możliwość to wraz z książką pojawią się wywiady jej autora. Specjalnie dla czytelników mojego bloga. Mam nadzieję że dzięki temu blog zyska na atrakcyjności. W najbliższym czasie przewiduję wywiad z Anną Klejzerowicz - pisarką, fotografem, publicystką i współpracownicą wielu wydawnictw. Anna Klejzerowicz jest autorką "Sądu ostatecznego" , "Złodzieja dusz", "Ostatnią kartą jest śmierć" oraz najnowszej książki "Cień gejszy".

  Drugą osobą jest Mariusz Zielke - znany dziennikarz śledczy i gospodarczy, autor pierwszego w Polsce thillera finansowego pt. "Wyrok". Wielokrotnie nominowany w wielu kategoriach  publicystycznych. Właściciel Niezależnej Gazety Internetowej  ngi24.pl

  Rozmowy będą dotyczyć książek, ale nie tylko. Poruszmy ważne tematy dotyczące życia, pasji autorów a także planów wydawniczych.

Żona podróżnika w czasie - Audrey Niffenegger

   Ta książka niesamowicie mnie zaskoczyła. Dlaczego? Niewiele jest tematów których nie poruszono na przełomie kolejnych wieków. Właściwie o podróżach w czasie również powstały książki, ale ta różni się od innych tego typu? Dlaczego? Może zacznę od początku...

  Książkę jest trudno kategoryzować. Jest to romans między bibliotekarzem  a młodą dziewczyną, czas od lat 80-ych ubiegłego wieku do 2053. Henry ma specyficzne zaburzenia - jest podróżnikiem w czasie. Swoją żonę Clare poznaje gdy ma 36 lat, a ona jest dzieckiem. Następnie widzimy go jako młodego, starszego, a Clare dorasta zwyczajnie. Wychodzi za Henrego za maż, ale czy to dobra decyzja? Ile może wycierpieć kobieta z miłości dla mężczyzny?  Czy miłość jest aż tak ślepa? 

  Autorka nie szczędzi nam humoru, często będziemy parskać śmiechem, ale również nie brakuje scen smutnych. Jak w życiu... Jak dla mnie książka jest zbyt rozwlekła, za dużo się dzieje, ale z tego niewiele wynika, a może to doprowadzić do zniechęcenia przez czytelnika. Ja dobrnąłem do końca, ale bez większej satysfakcji. Można przeczytać, ale na własną odpowiedzialność. Mnie ta książka nie rzuciła na kolana.

Ptasiek - Wiliam Wharton

  Ptasiek jest powieścią psychologiczną, jedna z najlepszych tego autora. Akcja powieści koncentruje się wokół szaleństwa człowieka, wspomnień z dzieciństwa, przyjaźni dwóch mężczyzn i życiowej pasji młodego chłopca. Fabuła została skonstruowana na zasadzie opisu obecnych wydarzeń w życiu Ptaśka, które przybierają formę opowiadań jego najlepszego przyjaciela Ala, oraz opisu minionych sytuacji życiowych przytoczonych przez samego głównego bohatera. Al ukazuje obraz obecnie nękającej Ptaśka choroby psychicznej, zaś sam Ptasiek opowiada, jakie były etapy popadania w nią. Historię jego dzieciństwa, okresu dojrzewania i przyczynę przemiany głównego bohatera opowiada jego najlepszego przyjaciel Al Columbato. Ptasiek to amerykański chłopiec, który od najmłodszych lat życia ogarnięty jest przejmującą pasją. To właśnie z tego powodu przylgnęło do niego to przezwisko. Na co dzień pochłonięty jest podpatrywaniem egzystencji ptaków i próbach ich naśladowania. Według głównego bohatera ptaki symbolizują wolność, niezależność i szlachetność. Są to te wartości, których brakuje mu w otaczającej rzeczywistości. Okres dojrzewania w cieniu II Wojny Światowej staje się udręką dla młodego człowieka. Jego przyjaciel Al samodzielnie podejmuje próbę kontaktu z bohaterem i przekonania go do powrotu do normalnego życia. Przywołanie wspólnych przeżyć i wspomnień z przeszłości rozbudza w głównym bohaterze poczucie człowieczeństwa i posiadania własnej historii ( za Wikipedia)

  Przypadkowo natknąłem się na ten opis na Wikipedii i postanowiłem go tutaj umieścić. Dlaczego? Jest tym samym co ja chciałem napisać. Ja sam mogę dodać że Wharton towarzyszy mi od lat i nigdy się nim nie znudziłem. Szczególnie cenne są dla mnie te egzemplarze, które kiedyś, gdzieś otrzymywałem od przyjaciół i znajomych. Wharton niesie w swoich książkach uniwersalne prawdy, ale podaje je w sposób szalenie ciekawy zaklęty w historiach zwykłych ludzi. Ale chyba każdy kto czyta książki miał okazję zetknąć się z jego twórczością i wie co mam na myśli. A "Ptasiek" to kolejna genialna książka genialnego pisarza.

W ksieżycową jasną noc - Wiliam Wharton

   W księżycową jasną noc to wspaniała opowieść, w której William Wharton w poetycki i głęboko poruszający sposób przedstawia bezsens i okrucieństwo wojny. Akcja powieści toczy się na tyłach frontu w Ardenach w grudniu 1944 roku. Sześciu młodych Amerykanów natyka się na grupę żołnierzy niemieckich, tak samo zagubionych w chaosie wojny jak oni sami. Wszyscy stają wobec niezwykłego dylematu: mają już dość zabijania, ale nie chcą też umierać. Do spotkania dochodzi w księżycową jasną noc.

  Książkę czytałem stosunkowo dawno, ale ostatnio przypomniałem sobie jej fragmenty. Nie sposób przejść obojętnie oprócz takich historii, a jeżeli dotyczy ona młodych ludzi których psychika dopiero się kształtuje wtedy wszystko się zmienia i jest jeszcze bardziej  złożone. To jedna z tych ksiązek których nie sposób zapomnieć.

    Wharton malowniczo opisuje każde słowo, wprowadza w tym jakże trudnym temacie wiele ciepła i pewnego rodzaju napięcia. Jak dla mnie to GENIALNA książka. Polecam.